Każdego wieczora spoglądamy w niebo, widzimy zachodzące Słońce i pojawiający się Księżyc wraz z gwiazdami. W ciągu dnia, patrzymy w niebo, aby wyczytać jaka jest pogoda, czy chmury deszczowe się zbliżają czy Słońca nie zasłaniają chmury.

Dzień dla człowieka jest normalnością, bo wtedy jest najaktywniejszy, co wynika z jego natury.
Noc jest bardziej tajemnicza, wyzwala w ludziach niepokój. Chociaż wiemy, że należymy do tego świata i jesteśmy jego cząstką, dzień przyjmujemy łatwiej niż noc.

Wzrok ludzi przyzwyczajony jest faktycznie do światła dziennego i lepiej sobie radzi w ciągu dnia niż po zmroku. Człowiek w przeciwieństwie do niektórych zwierząt polował w ciągu dnia i nie wykształcił swoich zmysłów do używania w nocy.

Być może dlatego nasz wzrok w nocy błądzi po niebie.
Zastanawiamy się dlaczego jest dzień i noc. Ale bardziej nas zastanawia noc.
Patrzymy w gwiazdy i widzimy coś, czego zrozumieć w żaden sposób nie jesteśmy w stanie.
Dlatego powstała astronomia, nauka mówiąca o gwiazdach, ale też miejscu naszym na tym świecie. Dlatego też astronomowie od niepamiętnych czasów spoglądają w niebo.

Niebo oglądać może każdy i to bez jakichkolwiek środków pomocniczych, jedynie za pomocą naszego wzroku dostrzec możemy wiele ciekawych rzeczy.

Jednak, żeby zrozumieć jak funkcjonują gwiazdy, czym są planety i aby dojrzeć inne interesujące zjawiska astronomiczne, musimy najpierw zapoznać się z niebem, nad naszymi głowami.

Rzeczą podstawową do prowadzenia obserwacji jest znajomość położenia najważniejszych gwiazd.

Zanim jednak będziemy umieli je wyznaczać, powinniśmy umieć rozpoznawać na niebie podstawowe kierunki: północ - południe i wschód – zachód.
Pomoże nam w tym Gwiazda Polarna, którą trzeba, oczywiście znaleźć.
Żeby jednak znaleźć Gwiazdę Polarną musimy zidentyfikować najpierw tzw. Wielki Wóz – jeden z najlepiej rozpoznawalnych gwiazdozbiorów a naszym niebie.
Tworzy go 7 gwiazd, ułożonych w charakterystyczny kształt wozu z dyszlem
Jak już go zidentyfikujemy, to do Gwiazdy Polarnej poprowadzi nas linia biegnąca od dwóch gwiazd trapezu znajdującego się po przeciwnej stronie od dyszla Wielkiego Wozu. Należy przedłużyć ją ok. 5-krotnie i wtedy na końcu dyszla Małego Wozu zobaczymy Gwiazdę Polarną.

Kiedy stoimy przodem do Gwiazdy Polarnej jesteśmy zwróceni w kierunku północnym.
Stając plecami do Gwiazdy Polarnej, nasza lewa ręka wyznacza wschód, prawa zachód, a przodem stoimy w kierunku południowym.
Znając już sposób jaki pozwoli nam wyznaczyć kierunki świata, możemy próbować już określać położenie gwiazd.